
Kına ismini bitkisinden almaktadır. Kınanın ilk ilk olarak, süsleme amacından önce çöl insanları
tarafından serinlemek için kullanılmaktaydı. Çöl insanları bu bitki
yaprağını ezerek çamurla karıştırdılar ve elde ettikleri
karşıma ayaklarını ve ellerini batırdılar Bu şekilde
cild üzerinde koruyucu bir tabaka oluşturan çöl sıcaklığı
karşısında cilde daha bir dayanıklılık sağlamaktaydı.
Ancak ellerin her tarafına yapılması yerine sadece avuç içinin
(ortasının özellikle) yapılması ve bununda kişiye bir serinlik duygusu vermesi sayesinde,
daha farklı bir amaçla da kullanılmaya başlanmıştır.
Avuç içinde bir kırmızı nokta şeklinde yapmayı keşfeden
keşfeden kadınlar, bu merkez etrafında da yla küçük noktalar koyarak estetik
bir görüntü yakaladılar. Kına sayesinde yakalanan bu zerafet nın bir estetik araç olarak da
kullanılmasına yol açtı. Hindistan’da gümüş veya fildişinden yapılmış ince bir alet,

Ve bu günde çöl köylerinde kullanılan stil budur. Ancak Hint konisinin bu kadar popüler olması
ise sadece son yılda olan bir şeydir. Özellikle nın son on yılda kazandığı popülerlik sayesinde,
sanatçılarının çoğalmasına ve ile ilgili uygulamaların klasik kullanılış biçiminin dışında denemelere
yol açtı. Kadın vücudunun özellikle bir bütün olarak uygulamaları için kullanılması bu denemelerin
bir sonucu oldu. Elbette bu ile ilgili daha yeni tekniklerin de kullanılmasının da bir sonucuydu.
Çeşitli ülkelerdeki sanatçıları, yı farklı malzemeler
eşliğinde kullanarak estetik açıdan son derece başarılı
çalışmalar yaptılar. Bu başarılı çalışmalar aynı zamanda,

dövme sanatına soğuk bakan ve vücut için zararlı olmayan ve
bilakis faydalı da olabilecek ama aynı zamanda süsleme açısından da
en az dövme kadar vurgulayıcı bir alternatif arayan insanlar için
iyi bir örnek oldu. Kınanın dövme sanatının aksine uygulamalarındaki basitlik ve malzemelerindeki ekonomiklik de nın popüleritesini arttıran nedenlerden biri oldu. Ancak başarılı bir uygulaması için, nın doğru tanınması gerekmekte ve yanlış malzemelerden kaçınmak gerekir. İşte da kullanılabilecek yada kullanılmayacak malzemeler:

Ceviz ve Kına: Bir çok halkta hazırlanırken karşımın içine ceviz kabuğunun tozu veya kaynatılmış ceviz kabuğunun suyu karıştırılır. Bundaki amaç nın daha yoğun ve koyu bir renk tonu vermesi içindir. Ancak pek çok insan cildinin de cevize karşı alerjik reaksiyonlar gösterdiği de bilinmektedir. O yüzden ceviz kullanılırken dikkat edilmelidir.
Limon ve Kına: Limon kabuğu veya suyu yı karartabilir. Ancak ciltte de kaşıntıya da sebep olabilir.

Kafur ve Kına: Genelde Hint ustaları tarafından kullanılan kafur, yı daha da karartmak için kullanılır. Ancak kafur özelliğinden kaynaklı olarak, sarhoş edici, midde bulandırıcı, baş döndürücü ve daha ağır rahatsızlıklara da neden olabildiğinden, hem uygulayan hem de yı cildine yaptıran için oldukça zahmetlidir. Kafur kullanmak bu anlamda pek tavsiye edilmez ve uygulayacılrının da çok bilinçi olması gerekir.
Uygulamada, nın standart bir yapılış biçimi olduğunu söylemek mümkün değildir. Çünkü en başta halktan halka hatta kişiden kişiye göre bile cilt yapısı, vücut ısısı ve ve kişinin stresli olup olmaması nın istenilen sonucu vermesinde etkilidir. Kınayı uygulayan kişi için en iyi yöntemi yine deneme yanılma yoluyla kendisi yine bulacaktır. Ve bu yüzden en iyi tarifi deneydir.